تاثیرمداخله مبتنی بر الگوی توانمندسازی خانواده محور برکیفیت زندگی زنان مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار

اهداف: بی اختیاری ادراری یک مشکل شایع بهداشتی زنان و شایعترین نوع آن بی اختیاری استرسی ادرار است. این بیماری تأثیر شگرفی بر جنبه های مختلف زندگی گذاشته و منجر به کاهش کیفیت زندگی زنان شده است. یکی از راه های ارتقای سطح سلامتی، توجه به سطح کیفیت زندگی افراد است، لذا در این مطالعه تأثیر مداخله مبتنی بر هدف الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار مورد بررسی قرار می گیرد. روش ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است. پس از نمونه گیری به روش در دسترس، 64 آزمودنی به صورت تصادفی بلوکه به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. برای گروه آزمون، مداخلات مبتنی بر الگوی توانمندسازی خانواده محور براساس مراحل چهارگانه ( تهدید درک شده، ارتقای خودکارآمدی، عزت نفس و ارزشیابی) از طریق بحث گروهی، نمایش و آموزش مشارکتی اجرا شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات پایه بیماری، ارزیابی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بی اختیاری ادراری (IQOL)، دانش، عزت نفس و رفتار های بهداشتی می باشد. پرسشنامه ها قبل و بعد از مداخله تکمیل و داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی و نرم افزار SPSS20 آنالیز شدند. یافته ها: آزمون های آماری نشان داد که دو گروه آزمون و شاهد از نظر اطلاعات دموگرافیک و شدت بی اختیاری همسان بودند. همچنین بر اساس آزمون تی مستقل بین میانگین نمره کیفیت زندگی، دانش، عزت نفس و رفتارهای بهداشتی دو گروه آزمون و شاهد قبل از مداخله تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/ 0p≥)، در حالی که این آزمون اختلاف معنادار بین دو گروه را در ارتباط با این متغیرها پس از مداخله نشان داد (p<0/001). آزمون کای دو نیز تفاوت معناداری را در وقوع بی اختیاری ادرار قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون نشان داد (p<0/001). نتیجه گیری: الگوی بهداشتی توانمندسازی خانواده محور برای ارائه تکنیک های های رفتاری به عنوان اولین سطح مداخله پیش بینی شده در اصلاح بی اختیاری ادراری استرسی توسط پرستاران می تواند کاربرد داشته و سطح کیفیت زندگی زنان مبتلا به بی اختیاری استرسی ادراری غیر بستری و ساکن در جامعه را ارتقا دهد.